چشم‌انداز بی‌سابقه‌ی پاندای آلبینو در طبیعت به‌تازگی نه با چشم انسان‌، بلکه به‌وسیله‌ی یک دوربین مادون قرمز هنگام حرکت این حیوان در محدوده‌ی فعالیت یک دوربین حساس به حرکت ثبت شد. این پاندا نخستین خرس از این نوع است که ما تاکنون دیده‌ایم و طبق برآوردها یکی دو سال بیشتر سن ندارد.

مقامات مسئول پارک ملی ولونگ در استان سیچوآن چین تصاویری از پاندای غول‌پیکر (Ailuropoda melanoleuca) منتشر کردند و گفتند که این تصاویر در اواسط آوریل به‌وسیله‌ی یک دوربین از چند قطعه نظارت‌کننده در پارک برای ثبت فعالیت حیات وحش گرفته شده است.

آلبینیسم یک بیماری ژنتیکی نادر است که هم در انسان‌ها و هم در جانوران اتفاق می‌افتد و موجب بروز اختلال در توانایی تولید رنگدانه‌ی ملانین در پوست می‌شود. درحالی‌که فقدان ملانین موجب می‌شود افراد آلبینو نسبت‌به نور مستقیم خورشید حساس‌تر شوند و می‌تواند موجب بروز مشکلات بینایی شود، به‌نظر نمی‌رسد مشکل خاصی برای این توله خرس در زیستگاه طبیعی خودش ایجاد کند. رنگ پوشش غیرعادی این خرس نیز تاثیر منفی روی قابلیت تولیدمثل او نخواهد داشت. لی شنگ از دانشگاه پکن گفت:

پاندا به‌نظر قوی می‌رسید و گام‌های او استوار بود؛ نشانه‌ای از اینکه احتمالا این جهش مانع مهمی در زندگی او به حساب نمی‌آید.

منطقه‌ی حفاظت‌شده‌ای که تصویر این خرس در آن ثبت شده بود، ۲۰۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. دوربین‌های جدیدی در آن منطقه مستقر خواهند شد تا بتوانند این حیوان متمایز را بیشتر ردیابی کنند. این نمونه یک وجود علمی مهم است چرا که هرگز تا قبل از این یک خرس پاندای آلبینوی کاملا سفید دیده نشده است. البته تمام پانداها سیاه و سفید نیستند؛ پاندای چینلینگ (Ailuropoda melanoleuca qinlingensis) یک زیرگونه‌ی کمیاب از پاندا است که به رنگ قهوه‌ای‌سفید دیده می‌شود.

تصویر یک پاندای آلبینو در چین که در جنگل بامبو در حال گردش است

درحالی‌که جنس این پاندا از روی تصاویر مشخص نیست، قرمزی چشم مرتبط با آلبینیسم کاملا مشخص است و البته رنگ کاملا سفید پوشش او که باعث تمایز او نسبت‌به دیگر ساکنان منطقه می‌شود. اینکه آیا این تمایز ظاهری موجب بروز مشکل خاصی برای پاندای آلبینو می‌شود یا خیر، هنوز مشخص نیست اما منطقی است که فکر کنیم این حیوان ازنظر شکارچیان حیوانات با مشکل مواجه خواهد شد.

طبق فهرست قرمز IUCN، برآورد شده است که کمتر از ۱۹۰۰ پاندا در حیات‌وحش باقی مانده باشد که از این میان به‌نظر می‌رسد ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ مورد از آن بالغ باشند. در آخرین ارزیابی IUCN، این گونه به‌عنوان یک گونه‌ی آسیب‌پذیر تعریف شد که به‌وسیله‌ی طیفی از خطرات محیطی که تقریبا همه حاصل فعالیت‌های بشری هستند، مورد تهدید قرار گرفته است. درحالی‌که به نظرمی‌رسد تعداد آن‌ها در سال‌های اخیر افزایش پیدا کرده است، هنوز نگرانی‌های زیادی درارتباط با این گونه‌ی زیبا و نیز جدیدترین عضو شناخته‌شده وجود دارد، موجودی که در میان جمعیتی نادر و گوشه‌نشین خود یک موجود کمیاب است.